Dobre Rady

Zapytaliśmy Eksperta dlaczego maluchy nie chcą chodzić do przedszkola. Bez względu na to, czy Twój maluch buntuje się sporadycznie, czy nagminnie się awanturuje w tej kwestii koniecznie sprawdź nasze porady!

Zanim zaczniemy sięgać po różne sposoby, mając na celu zachęcić nasze dziecko do pójścia do przedszkola, warto zastanawiać się nad powodem tej niechęci.

Żadne dziecko bez powodu nie protestuje przed pójściem do przedszkola, dlatego też zamiast „sięgać po plaster i go przyklejać na ranę, warto na początku dowiedzieć się jak to się stało, że rana się pojawiła, a później ją zdezynfekować i na samym końcu wybrać odpowiedni opatrunek do rany i go przykleić.

Tylko takie działanie powoduje, że rana zagoi się szybko i nie będzie po niej śladu, ani na ciele, ani w psychice dziecka”.
Powody niechęci dziecka do przedszkola można podzielić na kilka grup.
a. Trudności związane z okresem adaptacji - dziecko płacze przy rozstaniu z rodzicem a wieczorem prosi, żeby już nie iść do przedszkola. Rano w przedszkolu trudno mu jest pożegnać się z mamą.

Jeśli z taką sytuacją mamy do czynienia w pierwszych dniach lub tygodniach chodzenia naszego dziecka do przedszkola to możemy założyć, iż jest to naturalna reakcja dziecka na rozłąkę z rodzicem i poznawanie nowego miejsca.

DZIAŁANIA RODZICA:

- jeśli to możliwe to skróć pobyt dziecka w przedszkolu do minimum, ale z założeniem, że będziemy go stopniowo wydłużać. Można spróbować dziecko przyprowadzać wcześniej do przedszkola, kiedy jest mało dzieci, żeby miało czas poznać miejsce, ale również żeby nauczyciel mógł mu poświęcić więcej uwagi.

Istotne jest również, żeby nie dopuścić do sytuacji, szczególnie w tych pierwszych dniach, kiedy to dziecko w przedszkolu zostanie, jako jedyne, bo inne dzieci pójdą już do domu. Taka sytuacja rodzi w dzieciach lęk, że rodzic o nich zapomniał i już nie przyjdzie.

- konkretnie umów się z dzieckiem, kiedy po niego przyjdziesz. Ważne, żeby dotrzymywać umowy.

- pożegnanie krótkie. Przedłużanie pożegnania nie służy dziecku i rodzicowi. Jeśli dziecku trudno jest się pożegnać z mamą to niech je odprowadza osoba, z którą dużo łatwiej jest mu się pożegnać.

- warto motywować dziecko do chodzenia do przedszkola przez opowiadanie o jego sukcesach, chwalenie go oraz przez podkreślanie, że chodzenie do przedszkola to przywilej.

Dziecko chciało chodzić do przedszkola, ale po wakacjach, urlopie lub po dłuższej chorobie nie chce do niego wrócić? Jest na to rada.

Po dłuższej nieobecności naszego dziecka w przedszkolu warto zachowywać się tak jakby nasze dziecko pierwszy raz szło do przedszkola, czyli:

- przygotować siebie i dziecko na dzień pójścia do przedszkola przez rozmowę o przedszkolu, o tym jak będzie wyglądał dzień, kiedy wróci do przedszkola:, kto go zaprowadzi, jak będzie wyglądało pożegnanie, co będzie robiło później oraz kiedy będzie odebrane,

- dobrze by było, żeby po dłuższej nieobecności dziecka w przedszkolu pierwsze dni były krótsze;

- powiadom przedszkole, że Twoje dziecko wraca, żeby też nauczyciel był przygotowany.

W celu uniknięcia kolejnej niechęci warto zadbać o regularne uczestniczenie w zajęciach w przedszkolu, gdyż tylko wtedy dziecko nauczy się, że przedszkole to coś naturalnego;
Jeśli taka sytuacja trwa już dłuższy czas lub pojawiła się ponownie po okresie chętnego chodzenia do przedszkola, warto poszukać przyczyny. Jest na to kilka sposobów:

(1) porozmawiaj z rodzicami pozostałych dzieci chodzących z naszym dzieckiem do przedszkola, czy ich dzieci też wykazują takie zachowania, ponieważ nie możemy wykluczyć, iż coś niepokojącego dzieje się w przedszkolu, i/lub w grupie naszego dziecka

(2) porozmawiaj z dzieckiem. Oczywiście nie na zasadzie przesłuchania, czy sugerowania odpowiedzi na zadane pytania. Najlepiej rozmawiać z dzieckiem w sytuacjach zabawy lub robienia czegoś wspólnie, gdyż kontekst daje nam wiele możliwości rozpoczęcia rozmowy, np.: po obejrzeniu bajki, w której bohater płakał z jakiegoś powodu, lub czegoś nie chciał zrobić, itp.

(3) obserwuj dziecko podczas zabawy. Możesz zaproponować dziecku zabawę tematyczną w przedszkolu, gdzie lalki lub maskotki to nauczyciel i dzieci. Dzieci w zabawie wyrażają soje emocje oraz odgrywają zdarzenia, w których uczestniczyły.

(4) poproś dziecko, żeby narysowało np.: jak minął mu dzień w przedszkolu, a później niech opowie, co ten rysunek przedstawia.
Na podstawie zabranych danych można określić, co powoduje niechęć u naszego dziecka i podjąć działania zaradcze.

 

 

b. Trudności w kontaktach z rówieśnikami - dziecko wyznaje rodzicowi, iż nie chce iść do przedszkola, bo tam się z niego śmieją.

Dziecko nie potrafi sobie poradzić z taką sytuacją, ponieważ nie ma wypracowanych jeszcze sposobów radzenia sobie z trudnymi sytuacjami w kontaktach z innymi, bardzo często przyczyna jest niezależna od niego, czyli kolor włosów, wygląd, czarne ząbki w wyniku leczenia stomatologicznego.

Warto zaznaczyć, że grupa rówieśnicza, a szczególnie przedszkolna i wczesnoszkolna, jest najbardziej nietolerancyjna.

DZIAŁANIA RODZICA:

- poznaj powody wyśmiewania się z dziecka i jeśli jest to możliwe wyeliminuj je;

- jeśli nie można wyeliminować powodów żartów, porozmawiaj z nauczycielem, żeby przeprowadził w grupie zajęcia o tolerancji i inności.

- dowiedz się, kto śmieje się z dziecka i porozmawiaj z jego rodzicem. Rozmowa ta ma na celu znalezienie rozwiązania trudnej sytuacji a nie atakowania jakiejkolwiek ze stron;

- wzmacniaj dziecko emocjonalnie, czyli wyraź zrozumienie dla jego emocji, zapewniaj o miłości oraz rozmawiaj z nim, że każdy jest inny i to jest zaletą. W tym punkcie można wykorzystać bajki terapeutyczne opowiadające o tolerancji lub o odmienności.

- przedefiniuj wadę na zaletę, np.: podkreślenie atutów posiadania danej cechy, pokazania, że inni też mają takie cechy, itp.

- jeśli śmiech grupy z dziecka jest wynikiem jego zachowania wynikającego z potrzeby zwrócenia na siebie uwagi, warto nauczyć dziecko innych sposobów nawiązywania kontaktów z rówieśnikami i ich podtrzymywania,

- w grupie jest dziecko, które bije innych

DZIAŁANIA RODZICA:

- zgłoś sprawy nauczycielowi, oraz poproś nauczyciela o czujność i wprowadzenie zasad,

- poproś nauczyciela o przeprowadzenie zajęć na temat przemocy i sposobów radzenia sobie z nią;

- jeśli nie pomaga porozmawiaj z rodzicem. Rozmowa ta ma na celu znalezienie rozwiązania trudnej sytuacji;

- daj dziecku informację, ze nikt nie ma prawa go bić i każdy akt agresji trzeba zgłaszać dorosłemu.

 

c. Trudności wynikające z sytuacji rodzinnej - niektóre dzieci tęsknią za rodzicami, kiedy są w przedszkolu.

Dzieje się tak, jeśli dziecko nie było przyzwyczajone do rozstań z rodzicem i pójście do przedszkola jest pierwszym rozstaniem lub rodzic spędza mało czasu z dzieckiem z różnych powodów.

DZIAŁANIA RODZICÓW:

- jeśli planujesz posłać dziecko do przedszkola warto ćwiczyć z nim rozstania. Na początku zaczynamy od krótkich chwil, podczas których nasze dziecko zostaje z inną osobą. Z czasem czas rozstania wydłużamy;

- po powrocie z przedszkola czy pracy poświęć czas swojemu dziecku. Warto sprawić, żeby czas spędzony z dzieckiem odbywał się codziennie o tej samem porze. Planujcie, co będziecie robić w tym czasie;

- jeśli Twoja praca związana jest z częstymi wyjazdami, to podczas rozłąki miej kontakt z dzieckiem. Dzwoń do niego i opowiadaj mu, co robiłaś, gdzie byłaś, żeby ono nie musiało się martwić o Ciebie.

Nie zawsze od razu uda nam się znaleźć przyczynę niechęci naszego dziecka a tym samym sposób poradzenia sobie z nią, ale w tym poszukiwaniu najważniejsza jest wytrwałość oraz dobro naszego dziecka.

Nieraz konieczne jest o tej niechęć porozmawiać z nauczycielem lub udać się z prośbą o poradę do psychologa dziecięcego